Ailem beni kapının önüne koyduğunda sığınacak tek kapım bir arkadaşımdı. Sağ olsun annesi o kadar iyi bir kadındı ki, resmen üvey annem olmuştu. Ona abla dememi bile istemiyor ona sadece anne diye seslenmemi istiyordu. Gerçekten anne gibi bir kadındı ve sağ olsun her ihtiyacımı karşılıyordu. Ben ise alışık olmadığımdan onun sürekli açık giyindiği günlerde gözüm memelerine kayıyordu. O bunu ne kadar fark etse de sesini çıkarmıyor, beni anlayışla karşılıyordu.En sonunda ben odada mastürbasyon yaparken odaya girip beni o halde görünce işler biraz karıştı. Arkadaşım üniversite için evden gitmişti ve üvey annemle baş başa kalmıştık. Beni de o halde görünce, ihtiyaçlarını kendi oğlunla değil benimle gerçekleştirmek istemişti. Ne kadar arkadaşıma karşı bu kadar karaktersiz bir şey yapmak istemesem de kendime engel olamadım.